Filiżanka czarnej kawy

Powieść autorstwa Barbary Gordon, jednej z najbardziej poczytnych autorek w czasach PRL. Książka jest przykładem "kryminału milicyjnego" - gatunku literatury popularnej, który wykształcił się w tamtym okresie.
Publikacja będzie bez wątpienia interesująca dla miłośników nietuzinkowych kierunków literackich. Powieści milicyjne doskonale oddają nastroje czasów PRL, zwłaszcza, że opisywane w nich śledztwa prowadzą zwykle oficerowie milicji.

Pewnego dnia z domu sędziego Edwarda Muracha wybiega kobieta, po czym ginie pod kołami samochodu. Tajemnicza postać to Matylda Krychowa. Spotkanie tych dwojga jest początkiem dziwnych wydarzeń nawiedzających Kramno. Napięcie wzrasta, gdy wkrótce w niejasnych okolicznościach umiera również sam sędzia...
Andrzej Socha, zastępca komendanta, ma przed sobą ogromne wyzwanie. Musi połączyć w całość różne wątki i ślady, sięgając głęboko w przeszłość. Do czasów, które – wydawać by się mogło – nie mają nic wspólnego z dramatycznymi wydarzeniami w miasteczku.

Język, postacie i poglądy zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlają poglądów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazującej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów z których pochodzi. Barbara Gordon, a właściwie Larysa Zajączkowska-Mitznerowa to polska pisarka powieści kryminalnych urodzona w Kijowie. Pisała również pod pseudonimami Maria Trzcińska, Elżbieta Piotrowska. W latach 40. XX wieku pracowała m.in. w redakcjach „Życia Warszawy", „Robotnika". rnrnPod pseudonimem Barbara Gordon zaczęła pisać w 1956 roku. Debiutowała natomiast powieścią „Ulica Bliska" w 1958 roku. Jest autorką takich powieści jak „Adresat nieznany", „Błąd porucznika Kwaśniaka", „Czy pan istnieje panie mecenasie?", „Nieuchwytny", „Ulica Bliska". Łącznie autorka napisała ok. 24 książek, w tym również tomiki poetyckie.