Antygona

W bratobójczej walce ginie dwóch przedstawicieli królewskiego rodu: Eteokles i Polinejkes. Śmierć pierwszego uznaje się za bohaterską, drugi umiera jako zdrajca. Ich siostra, Antygona, staje przed tragicznym wyborem. Decyduje się, wbrew zakazowi władcy Teb – Kreona, pochować Polinejkesa, wypełniając zasady religijne. Za swoje zachowanie wedle prawa ma zostać skazana na śmierć. Jej los leży w rękach Kreona.

„Antygona" Sofoklesa często nazywana jest tragedią władzy. Obok „Króla Edypa" i „Edypa w Kolonie" należy do cyklu tragedii tebańskich. Uznaje się ją za arcydzieło światowego dramatopisarstwa. Jej tekst do dziś przedstawiany jest na najsłynniejszych scenach teatralnych.
Sofokles (ok. 496 p.n.e – 406 p.n.e.) – starożytny pisarz, polityk, dowódca wojskowy i kapłan. Zaliczany obok Ajschylosa i Eurypidesa do najwybitniejszych twórców tragedii w starożytnej Grecji. Jego utwory cechuje nowatorstwo – autor m.in. zerwał z teatrologią, rozbudował scenografię, a także zwiększył rolę chóru. Sofokles był autorem 123 tragedii, z czego jedynie siedem przetrwało do naszych czasów. Spośród nich wymienić można: „Króla Edypa", „Antygonę" czy „Edypa w Kolonie".